Obcy karp

 Jak święta to musi być karp. Tak na prawdę to nie, to dość świeża tradycja, ale jako, że ma być tylko o przyrodzie to o tym dlaczego po II wojnie światowej na naszych stołach zaczął królować karp musicie dowiedzieć się we własnym zakresie.

Z czego bardzo wiele osób nie zdaje sobie sprawy karp (Cyprinus carpio) nie jest w Polsce rybą rodzimą. Po raz pierwszy pojawił się u nas na przełomie XII i XIII wieku, sprowadzony z Czech, najprawdopodobniej przez mnichów do hodowli przy klasztornych. Naturalny zasięg występowania tej ryby to zlewiska morza Czarnego, Kaspijskiego i jeziora Aralskiego. Preferuje klimat cieplejszy niż Polski, ale jest wstanie przeżyć w naszych wodach.

Czy Karp jest niebezpieczny dla rodzimych gatunków? I tak i nie. W teorii przy dużym zagęszczeniu populacji może doprowadzać do przyśpieszonej eutrofizacji zbiorników wodnych. Może również rywalizować o pokarm z innymi gatunkami żywiącymi się bentosem (to taka fikuśna nazwa dla organizmów żyjących na dnie zbiornika wodnego z gr. bénthos - głębina).

Dużo większym są jednak pośrednie zagrożenia, które niesie ze sobą karp, może przenosić pasożytniczą, inwazyjną szczeżuję chińską, wraz z rybami do wód mogą trafić również inwazyjne czebaczek amurski i sumik karłowaty.

Co jeszcze ciekawsze ta dość łatwa w hodowli ryba w swoim naturalnym środowisku powoli zanika i doczekała się statusu narażonej na wyginięcie (VU).  Do głównych tego powodów należą jak w większości wypadków ingerencje człowieka w ekosystemy wodne jak budowa zapór i tworzenie szlaków wodnych.

 Czy należałoby całkowicie zakazać hodowli karpia? Nie wiem, wątpię, ale nie odważę się postawić żadnej tezy. Dogłębniej rozpisał się na ten temat Łowca Obcych i do jego wpisu was odsyłam. Jedno jest pewne uwalnianie Karpia to najgorsza rzecz jaką można zrobić dla przyrody i również dla samego Karpia, który jeśli pochodzi z hodowli będzie miał raczej małe szanse przeżycia w naturze. Warto dodać, że jest to również niezgodne z prawem.

Czy można zjeść karpia i nie męczyć karpia? Można, najlepiej bojkotując sklepy sprzedające żywe ryby. Jeśli bardzo zależy nam na świeżości, można kupić karpia bezpośrednio u hodowcy. Ale nigdy przenigdy nie kupować żywego i nie wypuszczać - zyskuje na tym sklep prowadzący nieetyczny biznes, traci środowisko naturalne.

Bibliografia:

https://www.iop.krakow.pl/ias/gatunki/206 (dostęp: 18 grudnia 2020)
https://www.iucnredlist.org/species/6181/12559362 (dostęp: 19 grudnia 2020)
https://www.fishbase.de/summary/1450 (dostęp 19 grudnia 2020)

Śmieci

 Nie miałem pomysłu od czego zacząć, żeby nie było ani "z grubej rury" ani "od czapy"

Zaczynam więc od tematu śmieci. Pomyślałem o nim oglądając wreszcie "Patrol Tatry" serial dokumentalny o Straży Parku. Wiem, że Tatry są zaśmiecone, sam nie raz znosiłem z wycieczek worek ze znalezionymi śmieciami, a do moich najdziwniejszych znalezisk należy podeszwa (Jak można w górach zostawić podeszwę nadal nie wiem).
Serial pokazuje pracowników parku znoszących wielki wór śmieci z rysów, w całym TPN rocznie pojawia się 50 ton śmieci, w tym nawet 20 ton jest porzuconych na szlakach.

Nie mieści mi się to w głowie. Tak samo jak nie mieści mi się w głowie ilość śmieci, które znajduję w lesie niedaleko mojego domu. Pewnego razu przyniosłem do domu cztery butelki, ze środka lasu. Nie z miejsca gdzieś przy drodze, z miejsca, w które trzeba chcieć trafić. Trzeba się postarać, żeby do niego dotrzeć.

Czemu to się dzieje, czemu ludzie nie są w stanie zabrać ze sobą pustych opakowań? Jak w ogóle do tego dochodzi, że komuś może przyjść do głowy żeby wyrzucić śmiecia w losowym miejscu. Jeśli nie jest to wiedza przekazana przez rodziców, to każdy nabył ją w szkole podstawowej. W klasach 1-3. Na takim poziomie uczyło się 99,9% polaków. 88% polaków ma jakiekolwiek wykształcenie ponadpodstawowe.

A i tak są chamami i prostakami. Wybaczcie brutalność, miało nie być z grubej rury, ale jak inaczej nazwać osobę, która śmieci w lesie, o Parku Narodowym nie wspominając.

Nie wiem, nie wyobrażam sobie czy i jak dotrzeć do takiej osoby inaczej (zwłaszcza w Parku Narodowym) niż abstrakcyjnie wysokimi mandatami. A rozsądnym, szanującym przyrodę ludziom nie pozostaje nic innego jak zakasać rękawy i z każdej wycieczki, czy to w Parku, czy to w swojej okolicy zabrać trochę śmieci.

Dużo tekstu mało obrazków

Jak sama nazwa wskazuje będzie tu dużo tekstu. Mało obrazków. Nie popularne to dzisiaj i nie modne. Dlatego, być może żeby podążać z duchem czasu część tekstów pojawi się w formie podcastów, w bliżej nieokreślonej przyszłości.

 

Sam Blog będzie zawierał teksty mniej i bardziej podbudowane źródłami, chciałbym żeby duża część była edukacyjna, dobrze opisana i odsyłająca do tekstów ludzi mądrzejszych ode mnie, ale jak sama nazwa wskazuje znajdą się tu też zwyczajne komentarze.